AENIGMA

AENIGMA

in veterib. Gloss. Moneta, ut auctor est Iac. Gothofredus. At in Gloss. Isidori, est figura sive typus, scve species, nempe monetae. Certe ita usurpat eriam Prudentius in hymno S. Laurentii, v. 118. Is tantum non habet argenteorum anigmatum. Item, v. 95. En Caesar agnoscit suum Nomisma nummis inditum. Ubi Wowerius mavult Aenigma legi. Aenigmata enim et notae variarum rerum nummis insculpeantur, ut notum. Graeci χαράγματα, item εἰκόνας, alquando et νομίσματα appellabant. Vide modo dictum Wowerium Not. ad Minutium p. 211. et Car. du Fresne Gloss. Ceterum Aenigmata, ab implicatione Sirpi dicuntur. Vide ibi, ut et aliquid, voce Griphus: uti de Aenigmatica Veterum Theologia Philosophiaque hîc passim, vocibus Hieroglyphica, Mysterium, Silentium, Sphinx. Symbloum

etc.